Zgromadzenie Sióstr Urszulanek
Św. Urszula Ledóchowska – matka sierot, opiekunka młodzieży, ambasadorka polskości
Znajdujesz się teraz przed budynkiem ochronki założonej w 1938 roku przez matkę Urszulę Ledóchowską dla sióstr Urszulanek (szarych – od nazwy noszonych habitów), który był jednocześnie domem zakonnym.
Urszula, a właściwie Julia Ledóchowska, sprowadziła się do Lipnicy wraz z rodzicami i dziewięciorgiem rodzeństwa w 1883 roku z Loosdorf w Austrii, miała wtedy 18 lat. Po przyjeździe w rodzinne strony ojca pomagała rodzicom zarządzać gospodarstwem, opiekowała się chorymi i biednymi, pomagała w przygotowaniach chłopcom pragnącym dostać się do seminarium duchownego. Po trzech latach wstąpiła do klasztoru sióstr Urszulanek w Krakowie, gdzie służyła przez następnych 21 lat, wsławiając się jako mądry i wymagający pedagog. W trakcie kolejnych lat swojej posługi zakonnej prowadziła katolickie ochronki w całej Europie: najpierw w Rosji, a po wybuchu I wojny światowej w Szwecji, Danii i Norwegii, służąc pomocą głównie polskim emigrantom.
Zaangażowała się także w prace założonego przez Henryka Sienkiewicza w Szwajcarii Komitetu Pomocy Ofiarom Wojny. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę wróciła do kraju i osiedliła się w Pniewach koło Poznania. Tam założyła Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, zajmujące się edukacją i ewangelizacją, a także potrzebami ubogich. Zgromadzenie bardzo szybko się rozrastało – nowe domy zakonne zakładane były nie tylko w Polsce, ale także we Włoszech i Francji.
Siostra Urszula Ledóchowska zmarła w Rzymie w opinii świętości 29 maja 1939 roku. Zapamiętana została jako zawsze pogodna i pomocna, wierna wyznawczyni Jezusa, niosąca pomoc najbardziej potrzebującym. Została beatyfikowana przez Jana Pawła II w 1983 roku. 50 lat po śmierci, w 1989 roku przeniesiono jej doczesne szczątki z Rzymu do Pniew. Jedną z parafii, do których pielgrzymowały relikwie ówczesnej błogosławionej, była Lipnica Murowana. Została kanonizowana w Rzymie w 2003 roku.