Z kaplicą Matki Bożej wąskim korytarzem połączona jest kaplica św. Antoniego Padewskiego, powstała w 1687 r. Niegdyś w tym miejscu znajdowała się fontanna przyozdobiona rzeźbą Chrystusa, została ona usunięta jeszcze przed budową kaplicy, albowiem z powodu pewnych nieszczelności woda docierała do fundamentów świątyni, co mogło przyczynić się do naruszenia stabilności budowli. Warto przy tej okazji nadmienić, że sanktuarium borykało się z poważnymi problemami; z brakiem należytej ilości wody dla przybywających rzesz pielgrzymów. Próbował temu zaradzić Jan Zebrzydowski przez stworzenie dwóch fontann : przy kościele – obecnie znajduje się w tym miejscu kaplica św. Antoniego – oraz w pobliżu kaplicy Matki Bożej. Ponadto kopano także studnie, rozbudowywano je i pogłębiano, np. w 1902 o. Stefan Podworski wzniósł 5 dalszych ujęć wody koło Ogrójca, Annasza, Domu Matki Boskiej, Piłata i piątej kaplicy Triumfu Matki Boskiej. Wodę ze źródła w tzw. Ogrodzie Cierniowym dostarczano w beczkach, wozy ciągnięte były przez woły, stąd nazwa: ogród wołowy.

Kaplica ta to wspólne dzieło szlachty z księstwa oświęcimsko-zatorskiego, osobą, która położyła największe ku temu zasługi była Teresa Rusocka, pisarzowa ziemska oświęcimska. Pobożna niewiasta przekazała najhojniejszy zapis finansowy. To jej sumptem sprawiono koronę, sukienkę, pasek, sandały, wszystkie wykonane ze srebra, do obrazu św. Antoniego, który jest dziełem Franciszka Lekszyckiego.