Kalwaria Zebrzydowska
- Kaplica św. Antoniego

  

Kaplica św. Antoniego

Z kaplicą Matki Bożej wąskim korytarzem połączona jest kaplica św. Antoniego Padewskiego, powstała w 1687 r. Niegdyś w tym miejscu znajdowała się fontanna przyozdobiona rzeźbą Chrystusa, została ona usunięta jeszcze przed budową kaplicy, albowiem z powodu pewnych nieszczelności woda docierała do fundamentów świątyni, co mogło przyczynić się do naruszenia stabilności budowli. Warto przy tej okazji nadmienić, że sanktuarium borykało się z poważnymi problemami; z brakiem należytej ilości wody dla przybywających rzesz pielgrzymów. Próbował temu zaradzić Jan Zebrzydowski przez stworzenie dwóch fontann : przy kościele – obecnie znajduje się w tym miejscu kaplica św. Antoniego – oraz w pobliżu kaplicy Matki Bożej. Ponadto kopano także studnie, rozbudowywano je i pogłębiano, np. w 1902 o. Stefan Podworski wzniósł 5 dalszych ujęć wody koło Ogrójca, Annasza, Domu Matki Boskiej, Piłata i piątej kaplicy Triumfu Matki Boskiej. Wodę ze źródła w tzw. Ogrodzie Cierniowym dostarczano w beczkach, wozy ciągnięte były przez woły, stąd nazwa: ogród wołowy.

Kaplica ta to wspólne dzieło szlachty z księstwa oświęcimsko-zatorskiego, osobą, która położyła największe ku temu zasługi była Teresa Rusocka, pisarzowa ziemska oświęcimska. Pobożna niewiasta przekazała najhojniejszy zapis finansowy. To jej sumptem sprawiono koronę, sukienkę, pasek, sandały, wszystkie wykonane ze srebra, do obrazu św. Antoniego, który jest dziełem Franciszka Lekszyckiego.

Na marginesie warto nadmienić, że malarz ten urodzony około 1600 w krakowskiej rodzinie mieszczańskiej, kształcił się zapewne w klasztornej pracowni bernardynów na Stradomiu, przez znawców zagadnienia zaliczany jest do grona najlepszych polskich rubensistów. Po dziś dzień zachowały się jego liczne prace. Jak nadmienia Cyprian Janusz Moryc OFM, tak bogata twórczość (np. w Krakowie, Kalwarii Zebrzydowskiej, Leżajsku, Opatowie, Przeworsku, Lwowie, Wilnie i Dubnie) była konsekwencją zniszczeń po potopie szwedzkim. Wtedy to odbudowywano wiele świątyń ze zgliszcz wojennej pożogi. Uosabiał on tak charakterystyczną dla okresu kontrreformacji grupę artystów-zakonników, którzy parali się jedynie sztuką religijną, a ta determinowana była charyzmatem zakonu oraz normami liturgicznymi i przepisami posoborowymi. W jego pracach badacze odnajdują ślady nawiązań do wybitnych dzieł Rubensa czy van Dycka.

W kaplicy, prócz centralnie położonego ołtarza św. Antoniego, w XVII wieku ustawiono kolejne ołtarze boczne: Biczowania Pana Jezusa i św. Wojciecha. Zostały one następnie zamienione na bł. Jana z Dukli i bł. Szymona z Lipnicy, a ostatecznie w 1902 r. zrezygnowano z bocznych ołtarzy. Ołtarz główny zdobią figury świętych: Bonawentury i Ludwika z Tuluzy.

Wideo:

Multisensoryczne UNESCO 5 – Kalwaria Zebrzydowska – Kaplica św. Antoniego

 
 

Ortofotoplany:

Galeria obrazów z modelu siatkowego: