Rzeźba ukazuje świętego Grzegorza, siedzącego przy pulpicie z księgą. Na głowie ma papieską koronę, tak zwaną tiarę. Ubrany jest w luźne, długie szaty. Przy pulpicie stoi długowłosy młodzieniec w szacie sięgającej do stóp. Rzeźba ma jasnobrązowy kolor drewna. Jej powierzchnia nosi ślady farby oraz licznych uszkodzeń: dziurki o nieregularnym kształcie, przetarcia, przebarwienia. Dzieło ustawiono w sali muzeum na drewnianym postumencie.

Tiara na głowie świętego Grzegorza składa się z trzech złoconych diademów ułożonych piętrowo. Najniższy ma największą średnicę, najwyższy – najmniejszą. Ze środka najwyższego wyłania się półkolista szara czapka. Diademy ozdobiono rzeźbieniami w kształcie zbliżonym do kwiatów z trzema płatkami. Biegną one dookoła diademów. Duże oczy świętego spoglądają w dal. Twarz Grzegorza jest pociągła, gładka, z dużym nosem i pełnymi ustami. Luźne szaty z szerokimi rękawami spływają w licznych fałdach, zakrywając stopy.