Kościół wybudowano na Górze Żar zwanej Golgotą, w Kalwarii Zebrzydowskiej, tuż obok bazyliki. Kościół powstał w siedemnastym wieku. Wzniesiono go na planie prostokąta o bokach długości dwanaście na szesnaście metrów. Przykrywa go dwuspadowy blaszany dach z niewielką wieżą, tak zwaną sygnaturką. Wznosi się ona na wysokość dwudziestu trzech metrów. Mury świątyni wybudowano z kamienia i obłożono wygładzonymi blokami kamiennymi w kolorze beżowym. Prezbiterium, czyli część z ołtarzem, skierowane jest na wschód. Frontową ścianę z trzema wejściami stanowi dłuższy bok świątyni. Jest to ściana od strony zachodniej. Ma ona ozdobną fasadę. Drzwi rozmieszczono symetrycznie. Jedne dokładnie pośrodku ściany, dwoje po bokach. Środkowe drzwi zwieńczone są półkoliście, boczne są prostokątne. Wszystkie zdobią kamienne obramienia, czyli portale. Nad środkowym wejściem portal ma zwieńczenie półkoliste, nad bocznymi – trójkątne. Fasadę zdobią także kamienne pilastry, czyli płaskie filary. Wzdłuż górnej krawędzi ściany biegnie ozdobny pas z płaskorzeźbami, czyli fryz. Płaskorzeźby przedstawiają narzędzia Męki Chrystusa – koronę cierniową, krzyż, obcęgi, rękawice, młotek.